nihayet yılların emeği meyve verdi ve ben yeni işime kavuştum! :D 2-3 hafta sonra yıllarca hayranlıkla izlediğim o krem rengi yüksek binada çalışmaya başlıyorum. benim için daha iyi olacağını umuyorum ve bunun için dua ediyorum.
ders notlarımı, kitaplarımı topladım. ilgisizleri attım (kağıt kumbarasına atmak üzere ayırdım desem daha doğru olur, 1 haftadır kapının ağzında bekliyor torbalar), bazılarını ders çalışan arkadaşlara verdim. çok emek verdiğim, gözüm gibi baktığım bir kısmını ise kendime sakladım, atmaya kıyamadım.
şöyle derinden bir ooooooohhhhh çektim. içim şişmişti, püf diye boşalttım, iyi oldu..:) artık vicdan azabı çekmeden gezebileceğim. haftasonlarım tamamen bana ait! zorunluluk değil zevk için kitap okuyabileceğim. hep o başkalarında gördüğüm müthiş sofralardan ben de hazırlayıp sevdiklerimi davet edebileceğim.
ohhhh, gelsin yeni hayat! :)
