30 Nisan 2010

yeni hayat

efendiiiiiim...

yeni işime başladım. artık akşamlarım benim, haftasonlarım benim. ders çalışmak zorunda olmamak harika! artık herkesle, her yerlere gidebilirim, ne süper!

güzel havalarda yürüyüşler, haftasonu açıkhava aktiviteleri, tiyatro, opera gibi biraz concon aktiviteler, arkadaş sohbetleri, film ve kitap bana yetiyor şu aralar. e az biraz da televizyona sardım tabi!

ama yoğunluğa ve birşeyler yetiştirmeye alışmış bünye, kendine yapacak yeni bişeyler aramıyor değil! kurtlu derler böylelerine. evet ben aynen öyle, deli gibi kurtluyum! bakalım bünyeye nasıl bi gıda bulacağız...

yeni işyerim fena değil. yani bir kamu kurumundan olabilecek beklenti düzeyi düşünüldüğünde, ortanın üstünde bir seviyede olduğunu söyleyebiliriz. ortanın altında kalan bir yerden geldiğimden şimdilik bana yeterli gibi gözüküyor. henüz olumsuz bir olay da yaşamadığımdan halimden memnun olduğum söylenebilir. zaten aile ve arkadaş çevremde işyerimden yakınma kotamı çoktan doldurduğumdan, ağzımı açmaya hakkım olmadığının da farkındayım! :)

şimdilik hayat böyle akıp gidiyor...

12 Nisan 2010

emanet



"sen benim içimdeki büyük yangınların adı
ben senin gecendeki mavi ya da günündeki sarı
sen benim şehrimdeki bütün sokakların adı
ben senin yüzümdeki çizgi ya da dünündeki anı

hadi kalk gel bul bi bahane
birazcık heves biraz cesaret
ilk günkü gibi duruyor hala
kalbin ömürlük bende emanet"