11 Aralık 2007

ümidim var..

hayatımda şikayet edeceğim önemli bir şey yok çok şükür...

annem-babam- kardeşim ve diğer sevdiklerim yanımdalar. benim ve sevdiklerimin sağlıkları yerinde. beni önemseyen dostlarım, akşamları beni bekleyen sıcacık, mutlu bir yuvam var. birçoklarının işsizlikten kıvrandığı bir ortamda benim idare eder maaşlı bir işim var. hepsi için binlerce şükür..

ama yine de hayatla bir alıp veremediğim var!
elimdekilerle yetinip, eğip kafamı oturmak niyetinde değilim. ufak tefek de olsa beni mutsuz eden şeylerden kurtulmak, beni boğan yerlerden kaçmak, ikiyüzlü-çıkarcı insanlarla iletişim kurma zorunluluğundan kurtulmak istiyorum.

ister hırs diyin, ister şımarıklık...
kimsenin beni anlamasını beklemiyorum, anlatmayı da bıraktım zaten..

ama ümidim var.. güzel şeylere dair..