yeni işimde ilk bir ayım nasıl geçti, tarihe bir not düşmek adına buraya yazayım dedim.
krem renkli yüksek binanın 16. katındaki ilk günler, çok yalnız ve eski işyerimdeki arkadaşlarımı özleyerek geçti. 4. kez yeniden başlayan ben, başlangıçlarımdan en zorunu yaşadım bu defa. ilk iş hayatına atıldığımda hissettiğim azim ve heyecanın damarlarımı terk etmiş olması, yaşımın alıp başını gitmiş olması ve bu yaşımda yeniden sıfır noktasından başlamak oldukça zor geldi.
şimdi 1 ay oldu yeni işimde. biraz daha mutlu, biraz daha umutluyum. odamı, çalışma arkadaşlarımı sevdim. öğlenleri yemek yiyebileceğim, sıkıldığımda odasına gidip iki çift laf edebileceğim bir iki kişi de bulunca yalnızlığım da biraz olsun dağıldı.
yaptığımız işe gelince... 1 aydır didinip durduğumuz, haftasonu ve haftaiçi mesai yaparak uğraştığımız tüm programlar iptal oldu. tüm emekler puffff diye uçuverdi bi anda. ve ben bir kere daha anladım ki, devlet işine akıl sır ermez! kendime bir iş edinip, bu emekleri kendi işim için mi harcasaydım diye de aklımdan geçmedi değil!
bundan sonra da işyerimdeki günlerimin huzurlu, kavgasız, gürültüsüz ve normal mesaili geçmesini diliyorum. bi de bu yaz için izin alabilir ve biraz dinlenebilirsem süper olacak! :)
