2 gün kaldı sadece.. bütün o koşturmaca, telaş 2 gün sonra son buluyor işte..
manik-depresif yaptı beni bütün bu koşturmaca, hazırlıklar, insanlar.. dün keyiften ölüyodum bugünse çok suratsızım. kendimi bişeylere veda ediyomuş gibi hissediyorum. sanki buralardan çekip gidiyomuşum gibi.. bir yalnızlık hissi çöktü üzerime. etrafım kalabalık, düğün için gelenlerle gittikçe de kalabalıklaşıyor ama ben bu kalabalıkların arasında bir başımayım. birisi olsa yanımda, anlatsam veya anlatmasam sadece sussam diyorum..
e tabi ki geçecek.. yarın belki de arayanlara neşeli sesimle merhaba diyeceğim, gelenlere kocaman sarılacağım..