27 Ekim 2006

kuzularıma...

gece boyunca gülümsemesiyle gülümseten, esmerliğiyle kıskandıran minik “kelebek”e, bakıp bakıp gözleri sulanan, durup durup beni de ağlatan “gece”ye, havasına hasta olduğum, şirin şirin konuşup duran yeni gelin nesroş’a...

16 yıllık dostlarım zeyneplerime..

banka ve istanbul günlerimin dert ortakları, ömürlük dostlarım mettap mettap ve beyzaşekerime..

yaptıkları şirinliklerle, alkışlarıyla “başımı göğe erdiren” hariciyeden dostlarıma..

en uzaktan, dünyanın öbür ucundan düğünüme katılan genius dostum tuncaya...

şekerimle tanışmamıza ve bugünlere gelmemize şahitlik eden dernek arkadaşlarıma, mezbjen’lere..

ve... beni bugünlere getiren, her şeyimi borçlu olduğum anneciime ve babacııma, “en sevdiğim” olan kardeşime, dünyanın en tatlı kuzenlerine ve tüm aileme..

yanımızda olduğunuz için teşekkürler..
her şey sizinle güzel.. bizi hiçbir zaman yalnız bırakmayın..


*bu yazı da 1,5 ay önce yazılmıştı.. ancak yerini alabildi..

6 yorum:

Gece dedi ki...

kuzuuuuuum....

Adsız dedi ki...

Gecikmeli olsada tekrar yazmaya başlaman sevindirici. Özlemiştik yazılarını.

Zorluklara şekerinle birlikte göğüs gerebilmeniz ve mutluluğa doğru yol alabilmeniz dileğiyle.

AA

kelebek dedi ki...

Canımsın kız sen benim!!!

Unknown dedi ki...

öhöm öhömmm.. ben de sizleri seviyorum.. :)

Adsız dedi ki...

sevenlerin çok olsun inşallah :))

Adsız dedi ki...

ben de seni seviyorum canım benim ve "en sevdiğim":)
ama napiim kardeşiiim seviyorum, suç mu? söylemiyorum, o da mı suç?
peki banka soysam, o da mı? yok daha neler!