iş ilanı verilir!

bir yakınım rica etti; bizim şirkette özürlü eleman alımı var, sen de çevrene bi duyursan da, tanıdık varsa birilerinin işine yarasa.. "tabiii" diye atladım en sevgi kelebeği, iyilik meleği bakışlarımla..

yazıştığım bi mail grubuna ve direk birkaç arkadaşıma mail attım:

"Ankarada çalışmak üzere özürlü eleman alımı yapılacaktaır.
Şartları şunlardır...
Özellikleri bunlardır..
Aşağıdaki telefonlardan bilgi alabilirsiniz.
... bla bla bla..."

birkaç kişi aradı, ben de sevindim işe yarıyor diye..
neyse, ilanı verdiğimin ertesi günü sabah, paniklemiş ve kızmış bir ses beni çalıştığım kurumun personel müdürlüğünden aradı.
"Kurumumuz adına eleman alım ilanı vermişsiniz, başvuru yapmaya geldiler, müdürümüz sizi çağırıyor!" (YUH!)

personel müdürlüğü altüst olmuş, adamın teki takmış koluna oğlunu, eline de almış benim ilanın çıktısını, iş başvurusu yaptırmıyolar diye ortalığı birbirine katmış! (SONUM GELDİ!)

personel dairesinde "kim yapar, nasıl yapar, manyak mıdır" bakışlarıyla, adeta bir kahraman gibi (!) karşılandım. olayın meraklılarını aşıp durumu açıklamam baya zor oldu tabi. imalı bakışlar, öğretici sözler, memuriyet ahlakına dair konuşmalardan sonra da "yeni memur tabi, tecrübesiz işte" bakışlarıyla boynum eğri bir şekilde uğurlandım daireden.. (ÇOK EZİĞİM ALLAHIM)

meğer benim attığım maili çalıştığım yerin ilanı sanan bir arkadaşım, ilanın başına da kurumumun ismini adresini yazıp vermiş adamcağızın eline. adam da telefon edip sormayı boşverip, daha etkili olur diye sabahın köründe düşmüş yollara oğluyla.. bina girişinde de güvenlik görevlileri "biz de şimdi duyduk, ilk başvuran sizsiniz" demişler, adamcağız da sevinmiş falan..

Allahım, kara komedi! birilerine umut oliim derken kendi işimden oluyodum az kalsın.. adamın çocuğunun da "yok mu yani böyle bir iş" diye mahsun bana bakışı da cabası.. çok beceriksizim yaaaa.. :(