haftasonları sevdiğim birilerini görmedikçe kendimi dinlenmiş hissetmiyorum ben. aileden birilerini veya arkadaşlarımızı görüp, onlarla -tercihen açık hava bi yerlerde- muhabbet edip iki satır neşelenmek istiyorum.
pazar günü çoğu zaman olduğu gibi hedef odtü-çimenlerdi. "biz gelemiyoruz", "işimiz çıktı" telefonları gelmeye başlayınca sabah, iptal edelim dedik. şekerimle çalışarak sakin bir pazar geçirmeye doğru gidiyorduk ki birden kader yüzümüze güldü. "hani nerdesiniz", "oturmayalım, çıkalım" telefonlarıyla yeniden plan eskiye döndü. ama bu sefer de sağnak yağmur odtü planlarımızı bozdu.
birden kendimizi 12 kişi ve bir de 1,5 yaşındaki minişle, bir alışveriş merkezinin kahve satan mekanlarından birinde, topluca el çırpıp ufaklığın etrafına şov yapmasını izlerken bulduk. (bi ara da ben kendimi; "sizin mi, çok tatlıııııııı" diyenlere annesi gibi yaşını başını, huyunu, suyunu anlatırken buldum!!!! nooluyosa!!!!!)
2 yorum:
ne güzel, ne sıcak bir blog olmuş. özetlerine baktım, valla bayıldım. artık bizde takipteyiz. geç oldu ama hayırlı olsun. minişle beraber öpüyoruz sizi. "noluyosaa:)"
bu arada bir ricam olucak; bana da link vermeyi öğretir misin? lütfennnn :)
Yorum Gönder