yakın bir zamanda bir dedemizi kaybettik. şimdi de o dedemizin eşi pamuk nine hasta.. pankreas tümörü varmış. öğrendik ki tümör kötü huyluymuş ve baya yayılmış. dedenin hastalığı yüzünden nine kendisini baya ihmal etmiş sanırım. çocukları ve torunları ise üzgün ve şaşkın.. daha bir kaybın acısı küllenmeden..
bir arkadaşımın ise bugün 9 ay 10 günü doldu. bugün aradım son durum nedir diye, telefonu meşgule verdi, aklıma komik şeyler geldi. "bi dakka şu an müsait değilim, doğuruyorum da.." :) her an sancılar gelebilir, yeni biri aramıza katılabilirmiş.
başka bir arkadaşım ise, karnında taşıdığı şeyin 1 değil 2 tane olduğunu öğrenmiş. "bebeğimiz olacak" cümlesine kendini yeni alıştırabilmişken, birden 2 yumurcaktan bahsedilince çok şaşırmış tabi. duyguları karışmış; şaşkınlık, sevinç, korku..
diyeceğim şudur ki;
biri gelir biri gider, hayat böyle geçiiiip gider..
çok takılmayın ona buna, aslolan şu andır, o da hemen akıp gider..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder